Sadık Arpacı

Soğuk Savaş yıllarında Sovyetler Birliği'nin anti-emperyalist retoriği doğrultusunda Afrika kıtasına yönelen diplomatik ve ideolojik destek, özellikle bağımsızlık mücadelesi veren ülkelerde büyük bir yankı bulmuştu. Angola, Mozambik ve Etiyopya gibi ülkelerde sosyalist devrimci hareketlerle kurulan ilişkiler, Moskova’nın küresel etkisini Batı karşıtı bir eksende genişletme çabasının parçasıydı. Ancak 1991’de Sovyetler Birliği'nin çöküşüyle birlikte Rusya’nın dış politika öncelikleri köklü biçimde değişti; Afrika kıtası, ekonomik zorluklar ve iç siyasi çalkantılar nedeniyle uzun süre dış politika gündeminde marjinal bir konumda kaldı. 2000’li yılların ortalarından itibaren Vladimir Putin liderliğinde yeniden küresel bir güç haline gelme yönelimi, Afrika’yı da Rus dış politikasının radarına yeniden dahil etti. Bu dönüş, klasik diplomatik kanalların ötesine geçerek askeri, ekonomik ve paramiliter araçları kapsayan çok katmanlı bir stratejiye evrildi. Rusya’nın Afrika'daki fa...

  Elon Musk’ın, yalnızca teknoloji alanında değil, giderek daha belirgin bir şekilde siyasal arenada da görünür hale gelmesi, klasik güç tanımlarını dönüştüren bir fenomen olarak değerlendirilmektedir. 2024 ABD başkanlık seçimleri sonrasında hükümette “Verimlilik Bakanı” gibi sembolik ama dikkat çekici bir pozisyonda yer alması, onun yalnızca bir girişimci değil, aynı zamanda devlet politikaları üzerinde nüfuz sahibi bir figür haline geldiğini göstermektedir. Hatta birçok siyaset bilimci onu geleceğin Başkanı olarak değerlendirmekte ve ona çok farklı bir misyon yüklemektedir. Musk’ın bu yükselişi, yalnızca Amerikan iç siyaseti bağlamında değil, küresel ilişkiler düzleminde de tartışmaya açılmıştır. Özellikle son yıllarda, Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin ile olan dolaylı ve doğrudan temasları, kamuoyunda olduğu kadar stratejik analizlerde de dikkatle izlenmektedir. Musk'ın devlet dışı bir aktör olarak kazandığı bu uluslararası görünürlük, modern uluslararası ilişkilerde devlet...

 Rusya Federasyonu (Rusya) ve Çin Halk Cumhuriyeti (Çin) arasındaki ilişkiler, uluslararası politikanın en dikkat çekici güç dengelerinden birini oluşturmaktadır. Tarihsel olarak dalgalı bir seyir izleyen bu ilişki, 21. yüzyılda ekonomik, siyasi ve askeri alanlarda giderek derinleşmiş; ancak bu yakınlaşma, tam anlamıyla bir ittifak niteliği taşımaktan çok, stratejik ve pragmatik bir iş birliği olarak şekillenmiştir. İki ülke, Batı’nın küresel düzeydeki etkisini dengelemek adına ortak politikalar geliştirirken, aynı zamanda karşılıklı çıkarlarını maksimize etmeye yönelik bağımsız stratejiler izlemektedir. Rusya ve Çin arasındaki ortaklık, küresel güç dengeleri açısından kritik bir öneme sahiptir. Rusya, Batı’nın yaptırımlarıyla ekonomik ve siyasi olarak izole edilmeye çalışılırken, Çin’in yükselen ekonomik ve askeri gücü küresel rekabetin merkezine oturmuştur. Bu bağlamda, iki ülkenin iş birliği, yalnızca bölgesel dinamikleri değil, aynı zamanda uluslararası düzenin geleceğini de ...