Sadık Arpacı

  Uluslararası ilişkiler literatürü, devletlerin davranışlarını rasyonel çıkar hesapları ya da klasik teoriler üzerinden açıklamayı uzun süre temel yöntem kabul etti. Ancak Rusya örneği, bu şematik okumaların çoğu zaman yetersiz kaldığını gösteriyor. 2014’te Kırım’ın ilhakı, 2022’de Ukrayna’ya yönelik geniş çaplı saldırı ve bugün gelinen noktada yaşanan yeni cephe çatışmaları, “Rusya’yı okuyamama” sorununu uluslararası akademi dünyasında defalarca gözler önüne serdi. Pek çok uzman Kremlin’in askeri hamlelerini blöf olarak değerlendirdi, saldırı ihtimalini küçümsedi veya savaşın birkaç haftada biteceğini öngördü. Daha yakın dönemde ise Donald Trump’ın yeniden ABD Başkanı seçilmesiyle barışın hemen tesis edileceğini, hatta Alaska görüşmesi sonrasında sürecin hızlanacağını iddia eden yorumcular öne çıktı. Bu tahminlerin hiçbiri sahadaki gerçeklerle örtüşmedi. Rusya’yı doğru analiz edebilmek için yalnızca diplomatik protokollere, normatif çerçevelere ya da Batı merkezli teorilere y...

  Rusya Federasyonu devlet başkanı Vladimir Putin, dün gece yarısı (21 şubat) Komünist partisi tarafından Duma meclisine getirilen Ukrayna'daki ayrılıkçı grupların tanınmasını içeren yasayı onaylayarak Donetsk ve Lugansk'ı resmi olarak tanıdı. Haftalardır Batılı istihbarat birimleri tarafından gündeme getirilen Rusya'nın Ukrayna'yı işgal etme iddiaları da alınan karar sonrası hayata geçti ve devlet başkanı Putin tarafından verilen emirle Rus ordusu Donetsk ve Lugansk'a giriş yaptı. Rus ordusunun Donbass'a girişi de facto olarak Rusya'nın Ukrayna'yı işgal etmesi anlamına gelmektedir. Rusya'nın olası işgaline karşılık verileceğini ilan eden Batı'dan bu karar sonrası yüksek tonajda kınama ve yaptırım kararları gelmeye başladı. Kırım'dakine benzer bir senaryonun hayata geçmemesi için haftalardır toplantı üstüne toplantı yapan, Donbass'ın olası işgaline karşı her türlü önlemi aldığını söyleyen Batılı bazı devletlerin bu işgal sonrası neler yap...

 S on günlerde dünyanın gözü kulağı Ukrayna - Rusya arasındaki gerilime odaklanmış durumda. Rus ordusunun 100 binden biraz fazla askeri unsurlarını Ukrayna sınırına yakın bölgeye konuşlandırması ve ayrılıkçı bölge olan Donbass'daki Rus yanlısı grupların hareketliliği Kiev yönetimini rahatsız ederken, gerilime "iç politikadaki bir sorun" olarak gören Moskova yönetimi dışında herkesi de tedirgin etmiş durumda. Birkaç ay önce "Slavların kendi arasındaki bir mesele, dolayısıyla üçüncü herhangi bir ülkenin bu soruna taraf ya da arabulucu olması gereksiz" diyen Kremlin, bugün NATO ve ABD'nin olağanüstü hareketliliği arasında siyasi ve askeri stratejilerini acil olarak harekete geçirip geçirmemekle yüzleşiyor. Ocak ayının ilk haftasında Kazakistan'da yaşanan gelişmeler nedeniyle görmezden gelinen istihbarat birimlerinin kendi aralarındaki çekişmesi sorunun boyutunu daha da yükseltirken, savaş suçlusu olmama ya da mağduriyet yaratmama adına geliştirilmeye çalışı...