Sadık Arpacı

 Ortadoğu’nun yapısal kırılganlıkları, tarihsel olarak yalnızca bölge içi aktörleri değil, küresel güçleri de doğrudan pozisyon almaya zorlayan bir güvenlik mimarisi üretmiştir. Son olarak İsrail ile İran arasında patlak veren silahlı çatışma, bu mimarinin en hassas noktalarını yeniden harekete geçirmiş; konvansiyonel güvenlik parametrelerinin ötesine taşan, diplomatik, ekonomik ve stratejik çok katmanlı bir kriz ortaya çıkarmıştır. Bu kriz, sadece iki devlet arasındaki çatışma olarak değerlendirilemeyecek denli karmaşık; bölgesel denklemle sınırlı tutulamayacak denli çok yönlüdür. Söz konusu çatışma, İran’ın nükleer altyapısına yönelik İsrail kaynaklı müdahalelerle ivme kazanmış; karşılıklı saldırılar hızla derinleşerek hava saldırıları, nükleer çatışma ihtimali, enerji güvenliği ve uluslararası hukuk tartışmalarını içeren bir güvenlik açmazına evrilmiştir. Bu noktada dikkat çeken en kritik unsur, savaşın yalnızca yerel etkiler doğurmaması; aynı zamanda küresel sistemin güç dağı...

  krayna-Rusya savaşı (her ne kadar Ruslar bunu bir savaş olarak görmeyip Özel Askeri Operasyon şeklinde kabul etseler de), 2014 yılında Kırım’ın Rusya tarafından ilhak edilmesiyle başlamış, 2022 yılında Rusya’nın Ukrayna topraklarına geniş çaplı operasyon ve de facto işgaliyle yeni bir boyut kazanmıştır. Bu çatışma, iki ülkenin siyasi ve askeri dinamiklerini yeniden şekillendirmenin ötesinde, küresel güvenlik mimarisine, enerji piyasalarına ve uluslararası hukukun temel ilkelerine yönelik meydan okumalarla doludur. Dolayısıyla barış yanlısı kesimler için potansiyel küresel çatışmanın odak merkezi olan bu çatışmayı sona erdirme bugün küresel dünya için en hayati gerçeklik olarak karşımızdadır. Savaşı durdurma adına iki ülkenin güvenlik kaygılarına odaklanmak, barış için öne sürdükleri talepleri incelemek iki ülkeyi anlama adına önemlidir. Ukrayna, bağımsızlığını ve toprak bütünlüğünü savunma mücadelesinde, Batı ile entegrasyonunu güçlendirmeye çalışırken, Rusya, hem bölgesel hem de...